Będzie o winie...

...ale nie 'tej' tylko 'tym'. Moim własnym.
Wyjadamy przetwory z zeszłego roku. Trochę tego zostało i tak sobie myślę, że fajnie byłoby to jednak wyjeść, żeby nie stały latami. Zatem ubiegłoroczne do przodu, tegoroczne do tyłu, żeby później wpadały w oko.
Zostały też dwie butelki nalewki, ale te chyba będę już kisiła jak najdłużej. Tym bardziej, że w sumie niedługo będzie szansa na kolejne.
No i wino. Zajrzałam dzisiaj do skrzynek, gdzie butelki sobie leżą. Kurde, popuszczają. Pod butelkami widać małe plamki. Korki na razie trzymają dobrze, ale wino jest lekko musujące. Poza tym jest gorąco, a w garażu, stety/niestety, nie chce być piwniczkowa atmosfera. Zatem chyba trzeba w miarę szybko wypić? Nie wiem. Zgarnęłam jedną butelkę i sobie popijam.
Zatem proszę o wzięcie pod uwagę, że mogę trochę bełkotać czy mówić (pisać) od rzeczy.

I nie wiem czy już pisałam, ale to moje wino nieco myszą trąci. Pomimo tego bardzo je lubię. Jest lekko musujące, bardzo szybko trafia do każdej komórki w organiźmie i z niewiadomych powodów powoduje optymistyczny nastrój. Kolejna butelka i ten sam efekt. Więc chyba coś w tym jest. Siorka, musiałabyś popróbować ze mną, żeby powiedzieć, czy to tylko na mnie tak działa?
Wino nabiera coraz szlachetniejszego koloru. Gdzieś we wcześniejszych wpisach są różne bladoróżowe wersje. Dzisiaj wygląda tak:

Zachowałabym, ale chyba trzeba wypić, zanim zupełnie w tym cieple korki wywali. :( Gdzie je przechować?

Kidy się człowiek czuje bogaty...

...no kiedy?
Dzisiaj trochę luzu. Dzieci wysłane na wakacje z dziadkami. Dzień bez planów i przymusu do czegokolwiek. Fajny.
Nie znaczy to jednak, że nic nie robię. Dziubię. Lubię dziubać.
Odziubałam czerwoną porzeczkę. Mam nieduży krzaczek, który rośnie pod wiśnią, trochę w cieniu, więc za duży raczej nie będzie. W tym roku wyszło ok. 0,6 kg owoców. Wystarczyło na 4 małe słoiczki galaretki.  I więcej chyba nie trzeba. Jest się czym radować, porzeczkę bardzo lubię, ale słodkości już nie, zaś Łu trochę galaretki omija. W sumie się nie dziwię. W zeszłym roku zrobiłam również jakieś słoiczki ze swojej - wyszły pięknie. Potem kupiłam kilogram czy dwa i tu porażka. Nie ścięły się zupełnie. Nie wiem czemu.

W każdym razie zebrałam też trochę wiśni. Za wcześnie jest, ale niedługo można się spodziewać nalotu szpaków, który może zniweczyć nadzieję na jakiekolwiek własne przetwory z moich dwóch małych wisienek. Dlatego może lepiej po troszeczku szybciej, niż gdy będzie już za późno? W każdym razie kilogram wiśni nazbierany. Z tego kilograma puściło pół litra soku, który zawekowałam w butelce w korku na sprzężynie. I mam.

Napisałam jeszcze na lokalnej grupie pytanie, gdzie można kupić maliny. I można. W zawrotnej cenie 12 zł za kilogram. Planowałam 3 kg i zastanawiałam się, czy mi 100 zł wystarczy. Wystarczy na 5 kg. U lokalnego rolnika, który ma dobre opinie, jeśli chodzi o jakość. I niedługo będą wiśnie (6 zł) ogórki, są już ziemniaki młode i czosnek. Będą śliwki, brzoskwinie.

A mi skarbiec przetworów rośnie i czuję się bogata jak nigdy. Tym bardziej, że zdobytym namiarem już się mogłam podzielić, a przecież nic to nie kosztowało.