Prolog
Przychodzi czasem taki nieszczęśliwy moment, że trzeba dziecku pobrać mocz do analizy. Takim malutkim to wymyślili takie woreczki przyklejane 'w wiadomym miejscu'. Siuśnie sobie, woreczek się napełni, można odkleić i zanieść.
Problem się zrobił, gdy Po podrosła. Jest już na tyle duża, że przyklejenie czegokolwiek nie wchodzi w grę. No, i skoro robi do nocnika to i zrobi do kubeczka. Proste, nie?
Pierwszy poranek, szybka pobudka, Polka na ręce, pędem do wanny, szybkie mycie:
-- Siusiaj Pola.
-- Siusiam.
Nie siusia.
Postały, popatrzyły. Nic.
Drugiego dnia -- podobnie.
Trzeciego dnia, wcześniej wyrwałam dziecko ze snu, szybki bieg do łazienki, mycie w wannie, kucnięcie w wannie. JEST. Można zanieść mocz do analizy na posiew. Gdyby jednak człowiek sobie zdawał sprawę z zasianego ziarna...
* * *
Minęło kilka dni. Zapewne przez niedbalstwo piszącej na wannie ostał się jeden z niewykorzystanych kubeczków. Wieczorne kąpanie, w trakcie którego Po radzi już sobie całkiem dobrze sama. Mogę w tym czasie np. pranie powiesić. A Polka... hyc za kubeczek...
-- Mamo, popatrz, nasiusiałam do kubeczka!
* * *
Minęło znowu trochę czasu. Nie za dużo, nie za mało, coś ze trzy tygodnie. W ferworze przedświątecznych zmagań z materią, w sumie nie wiem jak to się stało. Polka dorwała się do filiżanki. Takiej zwykłej, małej. Co jej się pod kopułką momerdoliło to nie wiem. Zazwyczaj pija z takich filiżanek herbatkę. Wtedy jednak porwała naczynie, cichaczem poleciała do łazienki, po czym, wielce z siebie zadowolona przyszła do pokoju. Z kubeczkiem. Z ZAWARTOŚCIĄ.
* * *
Dzisiaj...
napuściłam wody do wanny, wsadziłam Po doń. Słyszę nagle, że coś ciurka. No, co to może być?
-- Pola, nie siusiaj do wanny!
-- Nie siusiam! JUŻ nasiusiałam. :D
-- Nie siusia się do wanny. Pola, gdzie się siusia? Do...
-- Do KUBECZKA!
* * *
A Mimon? A Mimon czytał dzisiaj książkę pod kołdrą, w ciemnym pokoju. Przy świetle z zegarka. Czerwonym. Znaczy się świetle czerwonym.
Omatulumoja... a co czytał? Coś w klimacie? :D
OdpowiedzUsuń